Ο στενόμυαλος εργολάβος νόμισε πως γιαλός με θαλασσόδεντρα -και δέντρα γενικώς- είναι κόντρα στη σύγχρονη αισθητική. Αυτήν που επιτάσσει την οπτική άπλετη απόλαυση της θάλασσας τόσο από το μπαλκόνι με το φρέντο του λιγούρη όσο και από τις βίλες των χορτασμένων που οι πισίνες στην άκρη τους ενώνονται προοπτικά με τη θάλασσα, θέλοντας έτσι να δώσουν μία πλατύτητα στην στενή έννοια της ευζωίας τους.
Ελλέιψει στοιχείων δεν διαπομπεύουμε τον φερόμενο ως αρπακολλατζή επιχειρηματία, αντίθετα σας παρουσιάζουμε μία έξυπνη επενδυτική επιλογή με «άπλετη θέα στη βλακεία».Τα θαλασσόδεντρα της παραλίας του Αγίου Σπυρίδωνα (αλήθεια, εκείνες οι πινακίδες με τα τοπωνύμια στις παραλίες πότε θα μπούνε;) ήταν εκεί πριν από πολλούς από εμάς. Τα σεβάστηκε για δεκαετίες ο τραχύς βοριάς, τα σεβάστηκε ο δρόμος που ανοίχτηκε στην περιοχή, τα σεβάστηκαν όλοι όσοι ζούνε στον τόπο και για τον τόπο. Κι έπρεπε να έρθει ένας στενοκέφαλος αρπακολλατζής επιχειρηματίας για να μας θυμίσει ότι η ασύδοτη εργολαβία δε σέβεται ούτε θεούς ούτε δέντρα ούτε ανθρώπους.
Ο στενόμυαλος εργολάβος νόμισε πως γιαλός με θαλασσόδεντρα -και δέντρα γενικώς- είναι κόντρα στη σύγχρονη αισθητική. Αυτήν που επιτάσσει την οπτική άπλετη απόλαυση της θάλασσας τόσο από το μπαλκόνι με το φρέντο του λιγούρη όσο και από τις βίλες των χορτασμένων που οι πισίνες στην άκρη τους ενώνονται προοπτικά με τη θάλασσα, θέλοντας έτσι να δώσουν μία πλατύτητα στην στενή έννοια της ευζωίας τους.
Ελλέιψει στοιχείων δεν διαπομπεύουμε τον φερόμενο ως αρπακολλατζή επιχειρηματία, αντίθετα σας παρουσιάζουμε μία έξυπνη επενδυτική επιλογή με «άπλετη θέα στη βλακεία».antiparos-blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου